- Parlamenti Evropian miratoi rezolutën e tij “më të ashpër” për Serbinë deri më sot
Më 22 tetor, Parlamenti Evropian miratoi një rezolutë për Serbinë, duke shprehur indinjatë për prapambetjen demokratike të vendit dhe duke vendosur kërkesa të drejtpërdrejta për Beogradin që të harmonizojë politikën e tij të jashtme, veçanërisht në kontekstin e marrëdhënieve me Rusinë dhe Kinën. Rezoluta u miratua me 457 vota pro, 103 kundër dhe 72 abstenime.
Anëtarët e Parlamentit Evropian ia vunë përgjegjësinë politike për situatën në vend udhëheqjes së Serbisë: Parlamenti Evropian “e konsideron udhëheqjen serbe politikisht përgjegjëse për përshkallëzimin e represionit, normalizimin e dhunës dhe dobësimin e institucioneve demokratike”.
Rezoluta dënon “një valë dhune, frikësimi dhe arrestimesh arbitrare, të frymëzuara nga shteti, kundër protestuesve paqësorë, gazetarëve, organizatave të shoqërisë civile dhe përfaqësuesve të opozitës në Serbi”. Në veçanti, ajo shpreh shqetësim për “vendosjen e pajisjeve akustike me rreze të gjatë veprimi dhe përdorimin e gjerë të gazit lotsjellës kundër civilëve”. Rezoluta përfshin një thirrje të drejtpërdrejtë drejtuar Komisionit Evropian “për të nisur një iniciativë për të futur sanksione individuale të synuara kundër personave përgjegjës për shkelje të rënda të ligjit dhe të drejtave të njeriut në Serbi, në përputhje me Regjimin Global të Sanksioneve për të Drejtat e Njeriut të BE-së”.
Ajo dënon veprimet e oficerëve të zbatimit të ligjit që mbrojnë tubimet pro-qeveritare, ndërsa zbatojnë masa shtypëse kundër protestuesve anti-qeveritarë dhe opozitës. Parlamenti Evropian gjithashtu dënon bllokimin e Parkut Pionirski në qendër të Beogradit nga aktivistët pro-qeveritarë për të parandaluar veprimet protestuese.
Parlamenti Evropian kërkon “një procedurë të plotë dhe transparente gjyqësore” për të mbajtur përgjegjës ata që janë përgjegjës për shkatërrimin e tendës në stacionin hekurudhor të Novi Sadit më 1 nëntor 2024 (një incident që shkaktoi zemërim publik dhe protesta anti-qeveritare).
Një fokus i veçantë i rezolutës ka të bëjë me përfshirjen kineze në rindërtimin e stacionit hekurudhor të Novi Sadit.
Rezoluta vëren se “prania dhe ndikimi i Kinës në Serbi janë rritur ndjeshëm vitet e fundit për shkak të investimeve në infrastrukturë në shkallë të gjerë, duke ngritur shqetësime në lidhje me transparencën, pajtueshmërinë me standardet e BE-së dhe normat mjedisore”. Projekti i stacionit u zbatua nga dy kompani kineze “duke anashkaluar procedurat e rregullta të prokurimit publik të BE-së”. Parlamenti Evropian kujtoi se në mars të vitit 2025, Zyra e Prokurorit Publik Evropian (EPPO) “filloi një hetim mbi keqpërdorimin e mundshëm të fondeve të BE-së të alokuara për rindërtimin e stacionit hekurudhor të Novi Sadit”.
Parlamenti Evropian e lidhi qartë progresin e Serbisë në rrugën e BE-së me përafrimin e politikës së saj të jashtme. Ai “bën thirrje që negociatat e pranimit të Serbisë të përparojnë vetëm në bazë të progresit të matshëm dhe të qëndrueshëm në grupin e Bazave, në veçanti në lidhje me… përafrimin e plotë me Politikën e Përbashkët të Jashtme dhe të Sigurisë (CFSP) të BE-së dhe sanksionet kundër Rusisë”. Parlamenti Evropian kujton se Serbia mbetet një përjashtim i dukshëm në Ballkanin Perëndimor në lidhje me përafrimin e CFSP-së dhe thekson se përputhshmëria me CFSP-në është një kërkesë kyçe për të gjitha vendet kandidate të BE-së.
Për më tepër, Parlamenti Evropian shpreh shqetësim të thellë se klima sociale në vend ushqehet nga “propaganda anti-evropiane dhe pro-ruse” e përhapur gjerësisht përmes mediave të kontrolluara nga qeveria dhe nga zyrtarët shtetërorë.
***
Presidenti i Serbisë Aleksandar Vuçiq deklaroi se rezoluta e Parlamentit Evropian është “e pritur dhe logjike” dhe korrespondon me konceptin e një “revolucioni me ngjyra”. Ai theksoi se gjatë debatit në Parlamentin Evropian “ishte e qartë se kush po mbjell urrejtje kundër Serbisë”, duke iu referuar deklaratave të eurodeputetëve kroatë.
Ai kritikoi eurodeputetët për mungesë serioziteti dhe standarde të dyfishta, duke përmendur si shembull dënimin e tyre të metodave të forcave speciale dhe natyrën e motivuar politikisht të kritikave të tyre. Vuçiq deklaroi se autorët e rezolutës “nuk shqetësohen nga protestat, pushtimi i fakulteteve ose pengimi i lirisë së lëvizjes (bllokime rrugësh), por nga një park” [duke iu referuar kampit pro-qeveritar në Parkun Pionirski]. “E shihni sa e ngjyrosur politikisht është kjo”, tha Vuçiq. “E kuptova gjithçka rreth seriozitetit të eurodeputetëve dhe përgjegjësisë së tyre nga fakti që ata dënuan përdorimin e një topi zanor, gjë që nuk ndodhi kurrë. Provoni se është përdorur një top zanor dhe unë nuk do të jem president i Serbisë po atë ditë”, deklaroi ai, duke mohuar kategorikisht përdorimin e armëve akustike. Ai i quajti këto akuza “një gënjeshtër të tmerrshme”.
Presidenti e konsideroi rezolutën si një përpjekje tjetër për të detyruar Beogradin të ndryshojë politikën e tij të jashtme. “Ne nuk kemi hapur asnjë kapitull (në bisedimet e pranimit në BE) për tre vjet e gjysmë, dhe kjo përkon me fillimin e luftës në Ukrainë”, vuri në dukje ai, duke shtuar se Serbia “do të ishte kampione bote” nëse do të vendoste sanksione ndaj Rusisë.
- Serbia rrezikon një krizë energjitike për shkak të varësisë së sektorit nga Rusia.
Një valë e re sanksionesh perëndimore që synojnë sektorin e energjisë të Rusisë krijon probleme serioze për Serbinë. Rreziqet kryesore kanë të bëjnë me kompaninë e naftës NIS, kërcënimet e mundshme për degën serbe të Lukoil dhe furnizimin me gaz rus. Sanksionet e SHBA-së kundër Naftna Industrija Srbije (NIS), të vendosura më 9 tetor për shkak të pronësisë shumicë ruse nga Gazprom, kërcënojnë të ndërpresin furnizimin me naftë dhe produkte nafte. NIS është e vetmja kompani që rafinon naftë bruto në Serbi, duke mbuluar deri në 80% të tregut të karburantit të korporatave.
Sipas Reuters, cisterna Maran Helios, që transportonte naftë kazake të destinuar për NIS, nuk ishte në gjendje të dorëzonte ngarkesën për shkak të kufizimeve të sanksioneve. Kjo krijon rrezikun e ndërprerjes së operacioneve në rafinerinë e Pançevës në ditët në vijim.
Ministri i Energjisë, Đorđe Milićević, deklaroi se zgjidhjet në lidhje me NIS do të kërkohen përmes diskutimeve me partnerët – Shtetet e Bashkuara dhe Rusinë. Ndërkohë, Serbia dhe Hungaria planifikojnë të ndërtojnë një tubacion të ri nafte deri në vitin 2027 që lidh Novi Sadin me stacionin hungarez Százhalombatta, i cili merr naftë ruse nga tubacioni Druzhba.
Zgjerimi i sanksioneve të SHBA-së ndaj Lukoil të Rusisë ka ngritur shqetësime të reja, pasi kompania operon më shumë se 100 stacione benzine në Serbi. Edhe pse Lukoil Serbia nuk është aktualisht në listën e sanksioneve, ajo mund të bjerë automatikisht nën kufizime për shkak të pronësisë shumicë të PJSC Lukoil (Federata Ruse).
Kompania raportoi se vazhdon të operojë pa kufizime, por ekspertët ligjorë po shqyrtojnë fushëveprimin dhe implikimet e sanksioneve. Nëse transaksionet financiare bllokohen, mund të lindin vështirësi me pagesat e pagave dhe logjistikën.
Serbia merr rreth 75% të gazit të saj natyror nga Rusia, kryesisht përmes Bullgarisë dhe Hungarisë. Vendimi i Këshillit Evropian parashikon një ndalim të plotë të importeve të gazit rus deri në vitin 2028 dhe ndalon kontratat e reja me Moskën nga 1 janari 2026.
Bullgaria ka njoftuar tashmë ndërprerjen e marrëveshjeve afatshkurtra të tranzitit duke filluar nga viti 2026. Ekspertët parashikojnë rritje të çmimit të gazit prej 15-25% në vitet 2026-2027.
Serbia planifikon të diversifikojë furnizimet duke rritur importet e gazit azerbajxhanas përmes ndërlidhësit Serbi-Bullgari dhe duke përdorur terminalin e LNG-së në Greqi.
- Vuçiq dhe Ministri Mali diskutuan krizën energjetike me Orbán
Presidenti Aleksandar Vuçiq dhe Ministri i Financave Siniša Mali zhvilluan një vizitë pune në Hungari, ku u takuan me Kryeministrin Viktor Orbán. “Diskutuam pozicionimin strategjik të Serbisë dhe Hungarisë, një përgjigje të përbashkët ndaj sfidave rajonale dhe sigurimin e stabilitetit afatgjatë në sektorët e energjisë dhe ekonomisë”, deklaroi Vuçiq.
Sipas presidentit serb, këto janë “goditje të forta” për Serbinë — në lidhje me naftën, për shkak të sanksioneve kundër NIS, dhe gazin, për shkak të ndalimit të planifikuar të importit të gazit rus në vendet e BE-së. “Evropa po ngre perden para Federatës Ruse, dhe pas asaj perdeje, nuk do të mbetet askush që mund të mbetet neutral”, deklaroi ai.
“Ata nuk do të kenë askënd që nuk dëshiron të zbatojë plotësisht politikën e tyre. Ne do të preferonim një politikë paqeje — shumë njerëz sot nuk duan paqe. Hungaria po. Nëse mund ta arrijmë atë, apo nëse jemi shumë të vegjël, mbetet për t’u parë. A janë këto goditje të forta për ne në aspektin e naftës dhe gazit? Po pres që dikush të na thotë — nuk duhet ta thithni këtë ajër”, u tha Vuçiq gazetarëve në Budapest më 20 tetor pas takimit me Orbán.
Qëndrimi i Këshillit të Bashkimit Evropian që importet e gazit rus në vendet e BE-së duhet të ndalohen nga 1 janari, përfshirë tranzitin përmes BE-së në vendet e treta, është një “vendim katastrofik” për Serbinë, tha Ministri i Financave Siniša Mali. “Ne marrim gaz përmes Bullgarisë dhe Hungarisë, dy shtete anëtare të BE-së. Nëse ata nuk mund të marrin gaz rus, çfarë do të bëjmë?” pyeti ai.
Presidenti serb vuri në dukje se Serbia do të duhet të ndërtojë në mënyrë efektive ndërlidhës të rinj me Rumaninë, Maqedoninë e Veriut dhe Hungarinë. Megjithatë, edhe kur të përfundojë e gjithë kjo, Beogradi “nuk e di se ku të gjejë kaq shumë gaz nëse jo nga Rusia”, ose si të kompensojë “faktin që duhet të paguajmë çmime 30-40 përqind më të larta”.
Lidhur me naftën dhe produktet e naftës, Vuçiq raportoi se kompania hungareze e naftës MOL do të “ndihmonte” duke “importuar më shumë produkte nafte”, por se importimi i naftës bruto nuk është një opsion për shkak të sanksioneve kundër NIS dhe rafinerisë së saj në Pançevo.
- Kroacia rikthen trajnimin e detyrueshëm ushtarak.
Parlamenti Kroat miratoi ndryshimet në Ligjin e Mbrojtjes dhe Ligjin e Shërbimit në Forcat e Armatosura, duke rivendosur Trajnimin Bazë Ushtarak të detyrueshëm (Temeljno vojno osposobljavanje) që nga janari i vitit 2026.
Vendimi për të rivendosur shërbimin e detyrueshëm u mor për shkak të rrethanave të sigurisë globale të ndryshuara ndjeshëm, si dhe faktit se gjatë 17 viteve (që nga pezullimi i shërbimit të detyrueshëm në vitin 2008), afërsisht 300,000 njerëz nuk kanë kryer asnjë trajnim ushtarak.
Qëllimi kryesor i programit është të pajisë të rinjtë me aftësi bazë ushtarake të nevojshme në situata krize, përfshirë fatkeqësitë natyrore, dhe të forcojë forcat rezervë të Forcave të Armatosura të Republikës së Kroacisë, duke rritur kështu kapacitetin mbrojtës kombëtar.
Trajnimi Bazë Ushtarak do të zgjasë dy muaj. Burrat e moshës 19 vjeç (të lindur në vitin 2007) do të thirren për shërbim. Në raste të jashtëzakonshme, rekrutët e moshës 19 deri në 30 vjeç mund të rekrutohen. Gratë nuk i nënshtrohen shërbimit të detyrueshëm, por mund të bashkohen vullnetarisht.
Afërsisht 4,000 individë do të regjistrohen çdo vit, të ndarë në pesë grupe.
Ata që do të rekrutohen do të kenë të drejtë për një pagë mujore (kompensim) prej rreth 1,100 €. Për ata që deklarojnë kundërshtim të ndërgjegjshëm, është në dispozicion një formë alternative e shërbimit civil.
Kostot vjetore për Ministrinë e Mbrojtjes për shërbimin ushtarak të detyrueshëm vlerësohen në 23.7 milionë €.
- Kroacia miraton një Strategji të re të Mbrojtjes
Qeveria e Kroacisë miratoi Strategjinë e Mbrojtjes së Republikës së Kroacisë dhe Planin Afatgjatë të Zhvillimit të Forcave të Armatosura për vitet 2025-2036. Misioni kryesor përcaktohet si mbrojtja e sovranitetit, pavarësisë dhe integritetit territorial të Republikës së Kroacisë, promovimi i sigurisë ndërkombëtare dhe mbështetja për institucionet civile, me një rritje të pritur të shpenzimeve të mbrojtjes.
Zëvendëskryeministri dhe Ministri i Mbrojtjes Ivan Anushiq kujtoi se në vitin 2025 Kroacia përmbushi kërkesën e NATO-s për të ndarë të paktën 2% të PBB-së për mbrojtjen. “Qeveria tashmë ka vendosur qëllimin që shpenzimet e mbrojtjes të arrijnë të paktën 2.5% të PBB-së deri në vitin 2027 dhe 3% deri në vitin 2030”, shtoi ai. Objektivat strategjike të mbrojtjes përcaktohen si ndërtimi i një mbrojtjeje kombëtare të fortë dhe efikase, ruajtja dhe rritja e aftësive të Forcave të Armatosura për pengim efektiv, mbrojtja e sovranitetit dhe pavarësisë, si dhe sigurimi i integritetit territorial të Republikës së Kroacisë, monitorimi dhe mbrojtja e sovranitetit të Republikës së Kroacisë.
Strategjia thekson kundërveprimin efektiv dhe të koordinuar kundër forcave armiqësore në rast të agresionit të armatosur në territorin kroat përmes përdorimit të instrumenteve ushtarake dhe jo-ushtarake të fuqisë kombëtare brenda NATO-s dhe BE-së, duke kontribuar në forcimin e aftësive, unitetit dhe rëndësisë së politikës së sigurisë dhe mbrojtjes të NATO-s dhe BE-së, dhe duke marrë pjesë në ndërtimin e një rendi ndërkombëtar sigurie, paqeje, stabiliteti dhe besimi. Ajo gjithashtu thekson mbështetjen për institucionet civile në kriza dhe emergjenca, forcimin e qëndrueshmërisë kombëtare, investimin në kërkim, zhvillim teknologjik dhe inovacion në mbrojtje dhe siguri, dhe mbështetjen e rritjes së industrisë vendase të mbrojtjes.
- Kroacia dhe Hungaria thellojnë bashkëpunimin në mbrojtje dhe industrinë ushtarake
Ministri hungarez i Mbrojtjes Kristóf Szalay-Bobrovniczky vizitoi Kroacinë. Në takimin në Ministrinë Kroate të Mbrojtjes me Zëvendëskryeministrin dhe Ministrin e Mbrojtjes Ivan Anushiq, ata diskutuan bashkëpunimin në mbrojtje midis dy vendeve fqinje bazuar në anëtarësimin në BE dhe NATO, situatën globale dhe rajonale të sigurisë në Evropën Juglindore.
Bisedimet u përqendruan në mbrojtjen e kufijve sovranë shtetërorë, thellimin e bashkëpunimit ushtarak dhe të sigurisë, zgjerimin e marrëdhënieve mbrojtëse-industriale dhe sigurimin e stabilitetit rajonal.
Ministrja Anushiq kujtoi vitet 1990 dhe shprehu mirënjohje për homologun e tij hungarez: “Falënderoj Hungarinë për mbështetjen e popullit kroat në vitet 1990 në luftën e tyre për pavarësi dhe sovranitet. Hungaria ishte ndër vendet që i zgjatën dorën e ndihmës Kroacisë, duke ofruar ndihmë humanitare, pajisje dhe armë. Falënderoj gjithashtu komunitetin hungarez në Kroaci, i cili luftoi krah për krah me mbrojtësit kroatë”, tha ai.
“Sot, si dy shtete të pavarura anëtare të NATO-s dhe BE-së, ne jemi partnerë dhe qëllimi ynë është ta ngremë bashkëpunimin tonë dypalësh në mbrojtje në një nivel edhe më të lartë”, tha Ministri Kroat i Mbrojtjes.
“Marrëdhënia midis Hungarisë dhe Kroacisë në mbrojtje është një partneritet i qëndrueshëm dhe me vizion, i bazuar në besimin e ndërsjellë, që jo vetëm forcon sigurinë e vendeve tona, por shërben edhe si një gur themeli i mbrojtjes së Evropës Qendrore”, shkroi Ministri Kristóf Szalay-Bobrovniczky në mediat sociale gjatë ditës së dytë të vizitës së tij në Kroaci.
Kroacia dhe Hungaria aktualisht po bashkëpunojnë brenda Qendrës së Komandës së Divizionit Shumëkombësh (MND-C) në Székesfehérvár, të cilën e krijuan bashkërisht për të rritur bashkëpunimin rajonal midis vendeve të Evropës Qendrore, dhe brenda Qendrës së Trajnimit të Programit Shumëkombësh të Aviacionit Special (MSAP) në Zemunik, Kroaci. Trupat kroate gjithashtu kontribuojnë në sigurinë e krahut lindor të NATO-s përmes pjesëmarrjes së tyre në Grupin e Betejës së Forcave Tokësore të Përparuara (FLF BG HUN) në Hungari.
Ministri hungarez vlerësoi pjesëmarrjen e ushtarëve kroatë në stërvitjen më të madhe ushtarake që nga pavarësia e Hungarisë, “Adaptive Hussars 2025”.
Ministrat diskutuan gjithashtu ndihmën e vazhdueshme të Hungarisë për policimin ajror për Kroacinë, e cila do të përfundojë më vonë këtë vit, ndërsa avionët kroatë Rafale marrin përsipër detyrat e patrullimit të hapësirës ajrore kombëtare.
Përveç kësaj, ministrat shprehën gatishmërinë për të forcuar bashkëpunimin në industrinë e mbrojtjes. Szalay-Bobrovniczky theksoi qëllimin e Hungarisë për të siguruar që industria e mbrojtjes e Evropës Qendrore të marrë një pjesë të përshtatshme të financimit të BE-së, duke përforcuar kështu pavarësinë teknologjike dhe konkurrueshmërinë në rajon. Ai vuri në dukje se bashkëpunimi hungaro-kroat përfshin gjithashtu standardizimin e pajisjeve ushtarake dhe zhvillimin e përbashkët të infrastrukturës që i shërben lëvizshmërisë ushtarake.
Ai shtoi se vitet e fundit Hungaria i ka kushtuar vëmendje të madhe zhvillimit të industrisë së saj të mbrojtjes, ku përvoja e Kroacisë ka rezultuar e dobishme. Gjatë vizitës së tij dy-ditore, ministri vizitoi disa objekte të industrisë kroate të mbrojtjes: kompaninë Orqa në Osijek, e cila prodhon dronë FPV, dhe Çateks në Çakovec, e cila prodhon pëlhura të specializuara ushtarake.
- Partia në pushtet, VMRO-DPMNE, fiton zgjedhjet lokale në Maqedoninë e Veriut.
Zgjedhjet lokale të mbajtura në Maqedoninë e Veriut më 19 tetor rezultuan në një fitore dërrmuese për partinë qeverisëse të qendrës së djathtë VMRO-DPMNE të kryeministrit Hristijan Mickoski mbi rivalin e saj kryesor, Bashkimin Social Demokrat të Maqedonisë (SDSM), duke zgjeruar kështu dominimin e saj në nivel lokal. Partneri i koalicionit shqiptar i partisë në nivel qendror, aleanca VLEN, gjithashtu forcoi pozicionin e saj në konkurrencë me partinë tjetër shqiptare, Bashkimin Demokratik për Integrim (BDI).
Sipas të dhënave paraprake nga Komisioni Shtetëror i Zgjedhjeve, një numër i konsiderueshëm kryetarësh bashkish u zgjodhën që në raundin e parë.
Pjesëmarrja e votuesve ishte rreth 47%, pak më e ulët se në zgjedhjet e mëparshme lokale. Gjithashtu u raportua se zgjedhjet në tre komuna u shpallën të pavlefshme për shkak të pjesëmarrjes nën një të tretën e votuesve të regjistruar.
Në kryeqytetin Shkup, si dhe në shumicën e komunave ku asnjë kandidat nuk fitoi më shumë se 50% të votave, do të mbahet një raund i dytë.
Lideri i VMRO-DPMNE dhe kryeministri Hristijan Mickoski shpalli një “triumf të popullit”, duke thënë se qytetarët kishin zgjedhur “drejtimin dhe vlerat”. Ai theksoi se kjo fitore shënon vetëm fillimin e “një energjie të re maqedonase” dhe u bëri thirrje votuesve të mobilizohen për raundin e dytë për të “përfunduar ndryshimet që kanë filluar”.
Mickoski pret që VMRO-DPMNE dhe koalicioni i saj të sigurojnë 59 kryetarë bashkie (nga 80) pas rezultateve përfundimtare.
- Shtetet e Bashkuara dhe Kosova kërkojnë mbylljen e Misionit të OKB-së në Kosovë (UNMIK); Serbia dhe Rusia kundërshtojnë me vendosmëri.
Seanca e Këshillit të Sigurimit të OKB-së për Kosovën më 21 tetor u shndërrua në një debat të nxehtë të përqendruar në të ardhmen e Misionit të Administratës së Përkohshme të OKB-së në Kosovë (UNMIK). Përfaqësuesit e Shteteve të Bashkuara dhe të Kosovës kërkuan fuqimisht ndërprerjen e menjëhershme të misionit, ndërsa Serbia dhe Federata Ruse kundërshtuan kategorikisht çdo reduktim.
Vendet perëndimore dhe delegacioni i Kosovës deklaruan se mandati i UNMIK-ut, i vendosur në vitin 1999, është i vjetëruar dhe nuk pasqyron më realitetet e vitit 2025.
Ambasadori i SHBA-së Jeff Bartos e kritikoi ashpër misionin, duke e quajtur atë “një mision paqeruajtës të fryrë pa paqeruajtës”, dhe i kërkoi Këshillit të Sigurimit të fillojë ta zvogëlojë atë. “Nuk ka krizë sigurie në Kosovë dhe UNMIKU nuk luan më rol në qeverisjen e Kosovës. Është koha për të përfunduar misionin”, tha ai, duke akuzuar OKB-në për shpenzime “të kota” në takime të shpeshta “shfaqëse”.
Ministrja e Punëve të Jashtme e Kosovës, Donika Gervalla-Schwarz, e mbështeti plotësisht këtë qëndrim, duke e quajtur UNMIKU-n “një shpërdorim të madh parash të OKB-së” dhe duke kërkuar mbylljen e tij. Ajo theksoi rritjen ekonomike dhe stabilitetin e Kosovës, i cili, sipas fjalëve të saj, “po lulëzon”. Gervalla-Schwarz gjithashtu kritikoi ashpër Serbinë, duke e quajtur atë “një kërcënim real për rajonin” dhe “një Rusi të vogël në Ballkan”.
Mbretëria e Bashkuar, Sllovenia dhe Danimarka gjithashtu kërkuan një rishikim strategjik të rolit, përgjegjësive dhe financimit të UNMIKU-t. Përfaqësuesja e Mbretërisë së Bashkuar, Jennifer McNaughtan, u kërkoi shteteve anëtare të OKB-së që ende nuk e kanë bërë këtë të njohin pavarësinë e Kosovës, të cilën ajo e përshkroi si “jetike për stabilitetin afatgjatë”.
Në të kundërt, Ministri i Punëve të Jashtme serbe, Marko Gjuriq, deklaroi se UNMIKU është thelbësor për mbrojtjen e komunitetit serb dhe bëri thirrje që mandati i tij të ruhet.
Gjuriq akuzoi Prishtina se po ndjek një politikë të “spastrimit të ngadaltë etnik” përmes shkatërrimit sistematik të të drejtave serbe. Ai raportoi se Prishtina kishte mbyllur 128 institucione kryesore publike serbe, duke përfshirë kujdesin shëndetësor, arsimin dhe shërbimet sociale, në zonat me shumicë serbe. Ai gjithashtu i kërkoi Prishtina të përmbushë detyrimin e saj 12-vjeçar për të krijuar Shoqatën e Komunave Serbe (ASM).
Federata Ruse kundërshtoi kategorikisht çdo ulje të frekuencës së seancave të Këshillit të Sigurimit për Kosovën ose shkurtime të fondeve të UNMIKU-t.
Pavarësisht ndarjeve të thella mbi Misionin e OKB-së, shumë anëtarë të Këshillit, përfshirë Francën dhe përfaqësuesit e BE-së, theksuan se nuk ka alternativë ndaj normalizimit midis Beogradit dhe Prishtina-s, i cili mbetet çelësi për integrimin e tyre evropian. Zëvendës Përfaqësuesi Special i Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së, Milbert Dongjun Shin, i bëri thirrje të dyja palëve “të shmangin veprimet që mund të dëmtojnë besimin”.
Në përgjithësi, takimi tregoi një ndarje të thellë midis anëtarëve të Këshillit të Sigurimit në lidhje me vlerësimin e situatës në Kosovë dhe rrugët e mundshme përpara.
